Mijn hobby?      Kantklossen!

Kantklossen?? Dat is voor oude (Belgische) dametjes. Dat zijn kleedjes, antimakassars voor over de omastoelen. Kantklossen?? Niks voor mij.....
Bovenstaande stelling was helemaal door mij alleen bedacht. Er klopt alleen niks van! Daar kwam ik achter na een bezoekje aan een buurthuis met een open dag. Ik ging voor de cursus fotografie, en ach, je bent er toch dus even rondkijken maar.

Een aantal dames (helemaal niet oud en ook niet Belgisch) gaven een kantklos demonstratie. Ik keek het even aan en een van de dames vroeg of ik het ook wilde proberen. Je laat je niet kennen en je gaat zitten..... en dan.... in mijn geval..... helemaal platgewalst, gevloerd en besmet met het kantklos virus.

Kantklossen is een hele oude techniek. Verschillende landen eisen de eer voor zich op de bakermat van de kant te zijn. Vlaanderen beroept zich op een schilderij van Hans Memling uit circa 1485. Het koorhemd van een afgebeelde priester is voorzien van een strookje puntvorming kant als omranding.

Ook Italië denkt de bakermat te zijn. In de inventaris van de Milanese familie Sforza, opgemaakt 12 september 1493, wordt bij de verdeling van de erfenis melding gemaakt van een getand lint voor een laken, gemaakt met 12 klossen. Heel veel landen hebben hun eigen kanten ontwikkeld.
Men kent het Engelse kant uit de diverse graafschappen onder andere Bedfordshire, Devonshire. Frankrijk met Rosaline perlé, Duitsland met Schneeberg, Italië met Milanees en zo kan ik nog uren doorgaan.

Wat is er allemaal mogelijk met kantklossen? Teveel om op te noemen. Moderne abstracten maken bijvoorbeeld. Sleutelhangers, schilderijtjes, bloemen, raamhangers, sieraden, poppenhuisaankleding enz. enz.

Ik zou zo graag willen dat het kantklossen uit het stoffige hoekje komt waar het écht niet thuis hoort.

Lees en leer meer over dit eeuwenoude vakwerk op de website van de Landelijke Organisatie Kantkloskunst www.lokk.nl.

Naast het kantklossen ben ik sinds 2005 ook bezig met het maken van frivolité.

Wat is frivolité? Volgens de Dikke van Dale is het een knoopwerktechniek met ringen en bogen, gemaakt met behulp van een of twee spoeltjes.
Men veronderstelt dat het frivolité ontstaan is uit een knooptechniek die werd gebruikt om kleding te versieren. De Egyptenaren gebruikten geknoopt werk, sliertjes, bandjes, om hun ceremoniële kleding mee te versieren. Er is een mummie gevonden met kleding waarop geknoopte ringen waren gezet die heel veel op frivolité lijken.

Er is heel veel mogelijk met frivolité zoals minihoedjes, kettingen, broches, kleding, zakdoekrandjes, details voor zelfgemaakte kaarten en natuurlijk ook kleedjes in allerlei vormen. De kloskant is en blijft mijn grote liefde maar ik kan soms ook moeilijk van mijn frivolité spoeltjes afblijven.

Marjan Groenveld