Mijn verzameling rozenkransen

Hier volgt mijn verhaal hoe ik tot deze verzameling kwam. Gewoon "per ongeluk".

In de rubriek hobby algemeen vertelde ik reeds dat ik rozenkransen maakte van heilige boontjes. Nu kon ik moeilijk aan hartjes en vooral aan kruisjes komen. Wel in speciale winkels in bedevaartsoorden en nog erg duur ook, wat mijn zelfgemaakte rozenkransen ook weer duur, te duur dus, maakte. Toen plaatste ik een oproep in de krant onder "mensenwensen" waarbij ik vroeg om oude kruisjes en hartjes en/of oude stukken rozenkrans, in de hoop daar kruisjes en hartjes tussen te vinden. Dat leverde inderdaad wat kruisjes en tegelijk mooie, nostalgische en soms ook ontroerende verhalen op.

Doch op zekere middag ging de deurbel en stond een echtpaar aan de deur met een schoenendoos. Ik nodigde ze binnen en ik kreeg de doos die ze hadden meegebracht voor mij. In die doos zaten allemaal stukken rozenkransen, met kruisjes en hartjes.

De man vertelde: hij was tuinman geweest bij een nonnenklooster. Dat klooster werd opgeheven en de zusters gaven hem deze schoenendoos met inhoud. De nonnetjes wilden ze niet meenemen en weggooien mocht niet want het waren oude en gewijde rozenkransen. Ook hij werd verzocht ze niet weg te gooien en niet te verkopen. Misschien wist hij er ooit wel een bestemming voor.

Nu las hij mijn kreet om oude kruisjes en wist meteen hoe hij er nu met goed fatsoen kon afkomen. Hij hoopte dat ik ze wilde overnemen, hij vond het teveel moeite om de kruisjes en zo er af te halen voor mij, vandaar de hele doos. Hij blij dat ik ze graag wilde hebben. Na een kop koffie en een praatje ging het echtpaar een stuk lichter naar huis.

De volgende dag keerde ik de hele doos om op een grote tafel. Ik zag dat hele stukken en stukjes bij elkaar hoorden en daar ik rozenkransen maak kon ik ze weer herstellen. Door stukjes en beetjes bij ekaar te leggen en een dagje puzzelen en knutselen haalde ik er 23 hele mooie en echt oude rozenkransen uit.

Ook nog 13 linksdraaiende kruisjes, welke zeldzaam zijn. Dit zijn kruisjes waar de Christusfiguur het hoofd naar links wendt. Hieraan zit ook een mooi verhaal vast wat een geestelijke uit Nijmegen mij weer vertelde. Zo zie je maar hoe sommige kleine dingen groot en interessant uit kunnen pakken. Maar zo is mijn verzameling rozenkransen begonnen en ik ben er blij mee.

Leuk om te verzamelen weet ik nu en ook leuk om de verhalen er omheen.
De nonnetjes kunnen gerust zijn, de rozenkransen hebben hun bestemming gevonden.

Heeft u hier een vraag over, stuur dan een bericht via het formulier door op deze link te klikken.

Met mijn leeftijd van bijna 90 jaar is mijn gezichtsvermogen niet zo best meer. Sinds 2019 ben ik gestopt met verzamelen. Ik maak helaas ook geen rozenkransen meer en ik heb geen rozenkransen meer om te versturen.

Mevr. A.van den Elsen