Rozenkransen van "heilige boontjes"

Daar ik steeds nieuwe uitdagingen aan ging ben ik begonnen met het maken van rozenkransen van "heilige boontjes".
(zie hieronder: De legende van de heilige boontjes).

Daar gaat een hele geschiedenis aan vooraf voordat je kunt beginnen. Eerst en vooral moet je boontjes kweken. Dat heeft bij mij 2 jaar geduurd.

Van een vriendin kreeg ik een rozenkrans van heilige boontjes omdat ik rozenkransen spaar en ik kreeg als toegift 24 van deze losse boontjes. Daar ik geen groentetuin bezit heb ik ze uitbesteed om te planten. Toen de hete zomer voorbij was kreeg ik een klein gedeelte bonen terug, want de vrouw des huizes had er per ongeluk soep van gekookt. Deze ruim 100 bonen heb ik weer uitbesteed aan een buurman welke ik met de legende over de Heilige boontjes er warm voor had gekregen en met de belofte dat de eerst rozenkrans voor hem zou worden. Dit lukte. De planten werden wel meer dan 2 meter hoog en na de zomer had ik wel een half blik bonen en kon ik beginnen… maar hoe.

Eerst de bonen gedroogd, in de diepvries gedaan zodat ze niet meer wormstekig konden worden.
Volgende stap: Er moeten gaatjes in worden geboord. Onze zoon had voor mij een klein elektrisch boortje, mijn man maakte een lat met allemaal verschillende gaatjes waar de boontjes in moesten passen, want elk boontje heeft een andere maat, het moet klem in het gaatje zitten anders vliegen ze het hele vertrek door zo gauw het boortje het boontje raakt. Een secuur werkje, precies in het midden kun je niet boren dan splijt de boon middendoor. Tijdens dit werkje kan ik wat sorteren op grootte.

Nu moest ik naar een hobbywinkel om kettelstaafjes te kopen en een paar kleine tangetjes om te kettelen en te knippen. Kettelen is een staafje door de boon steken en een rondje eraan maken waar het volgende staafje en een boon aan past. De boontjes moeten strak op het kettelstaafje zitten, zodat ze niet kunnen schuiven. Voor en na de "Onze Vaders" tussen elke 10 kralen of bonen moet een dubbel staafje worden geketteld, zó dat de staafjes niet in elkaar kunnen haken. Dan nog moet er een hartje tussen gemaakt en een kruisje er onder aan vast gemaakt.

Het was moeilijk om hartjes en om kruisjes te kopen, er zijn enkele winkels in Nederland waar ze religieuze artikelen verkopen maar niet bij mij in de buurt. Wel in Den Bosch en Utrecht vond ik via internet.
Ik ging naar Kevelaer, waar ik 7 losse kruisjes kon kopen en geen hartjes. De kruisjes moeten een houten ondergrond hebben en een metalen corpus. Ik kan vertellen dat ze niet goedkoop zijn.

De hartjes, in de vorm van een M (van Maria) kon ik kopen in de sieradenwinkel winkel, waar ze ook de kettelstaafjes verkochten.
Het vergde echt wel enige oefening voordat je het kettelen goed in de vingers hebt, je moet ook opletten dat alle boontjes met de tekening van de monstrans dezelfde kant op wijzen.
Ook vond ik nog een doos kralen. Het lukt ook prima met kralen, en ook voor kinderen is het leuk om te doen, zij het dan met vissersgaren en kleine tussenkraaltjes. Hiervan had ik een voorbeeld, ooit gekregen uit Mexico.

Heeft u hier een vraag over, stuur dan een bericht via het formulier door op deze link te klikken.

Met mijn leeftijd van bijna 90 jaar is mijn gezichtsvermogen niet zo best meer. Sinds 2019 ben ik gestopt met verzamelen. Ik maak helaas ook geen rozenkransen meer en ik heb geen rozenkransen meer om te versturen.

Mevr. A.van den Elsen

De legende van de "heilige bonen".

Horst - De Horstenaren L. van den Bekerom en H. van Rens schijnen heilige bonen in hun bezit te hebben. Het gaat om witte bonen waarop een monstrans staat afgebeeld, een katholiek vaatwerk waarin de hostie wordt geplaatst ter verering. Deskundigen staan voor een raadsel.

Volgens de legende verborg een Franse pastoor in de Eerste Wereldoorlog zijn kerkschatten uit angst voor diefstal onder de grond. Om de schatten nog beter te beschermen plantte hij er witte staakbonen op. Toen de groenten rijp waren om te oogsten en ze van hun jasjes werden ontdaan, ontdekte de pastoor de afbeeldingen van de monstrans op de bonen. H. van Rens, in het dagelijks leven werkzaam bij de praktijkschool in Horst, bracht de planten enige jaren geleden vanuit Frankrijk naar Horst.
Tijdens zijn vakantie in de Vogezen ontmoette hij daar een exentrieke kluizenaar, die de bonen kweekte en hem over de legende vertelde.

Terug in Nederland liet Van Rens de bonen aan de zaadbonentelers in Horst zien. Ook gaf hij dorpsgenoot en kenner van het roomse leven, Van Bekerom, enkele stekken. De bonentelers hadden nog nooit zoiets gezien en konden er geen verklaring voor vinden.
Het hoofdkantoor van de zaadboontelers in Naaldwijk heeft de bonen ook onderzocht. Ze staan allemaal voor een raadsel, aldus Van Rens. Een woordvoerder van veilinghuis Zon spreekt over een mirakel en heeft er absoluut geen verklaring voor. De afbeeldingen op de bonen zijn zo duidelijk alsof ze erop geschilderd zijn. Van Rens heeft de bonen ook gegeten en zegt dat de smaak hemels is.