Verzamelaar van cultuurhistorische vogelhouderij artikelen

Klik op de afbeeldingen voor vergroting van de foto of extra foto's

Mijn naam is Chris van Hout, ik ben geboren in 1950, getrouwd met Agnes en we hebben samen twee kinderen, Marco en Chantal en twee kleindochters.

Op de vraag, hoe ben je ertoe gekomen om te verzamelen, is soms moeilijk een concreet antwoord te geven. Je wordt door iets gegrepen waarna het als een soort virus in je blijft, zij wel opgemerkt dat dit virus maar zelden schadelijk is.
In mijn geval is het een samenvoeging van interesses. Mijn hele leven lang heb ik al iets gehad met spullen waarmee mijn ouders en grootouders zijn opgegroeid. Dit in combinatie met mijn interesse in vogels, maakt me tot een bevlogen verzamelaar van alles wat met de historie van het houden van vogels te maken heeft.

Door mijn agrarische achtergrond is de belangstelling voor dieren dan ook met de paplepel ingegeven. Immers ieder boerderijkind had vroeger zijn eigen huisdier(en); 'n konijn, 'n hond, 'n kat of zoals in mijn geval volièrevogels en duiven. Zo kreeg ik in 1979 van een buurman twee oude glazen vogeldrinkfonteintjes (zogenaamde Pumpkes). Het viel mij op dat deze glazen, kwetsbare flesjes nagenoeg niet meer werden gebruikt. Toen ik wat later op een vlooienmarkt nog zo'n flesje vond, was de link gelegd en het verzamelen een feit.

Tot op de dag van vandaag heeft deze hobby me niet meer losgelaten en me veel plezier verschaft. Door het zoeken in oude boeken is het mogelijk een goed beeld te vormen van de manier waarop men vroeger vogels hield. Misschien kent u ook wel de vinkenzettingen en de kanariezangwedstrijden. Wat te denken van de kwartels (muldersvogel) in hun kooi, hangend aan de huisgevels met hun typische roep (Hûttekûtût).

En wat dacht u van de puttende distelvink. Allemaal bezigheden uit de vogelhouderij. Vroeger had de smid een kanarie in de smederij om hem te waarschuwen voor koolmonoxide, om dezelfde redenen werden kanaries in de kolenmijnen gebruikt. (Kanarie dood, man in nood was een veel gebruikte kreet bij mijnwerkers.)

Persoonlijk vind ik vogeldrinkflesjes de mooiste onderdelen van mijn verzameling. Vroeger werden deze met de mond geblazen. Dat glas was erg dun en breekbaar. Daardoor zijn er maar weinig drinkflesjes van vroeger bewaard gebleven. Ze werden bovendien in kleine oplage gemaakt. Vandaag de dag zijn artikelen zoals drinkflesjes, badhuisjes en voerbakjes van kunststof gemaakt. Deze artikelen worden in enorme oplagen geproduceerd. Om die reden richt ik me met verzamelen op vogelhouderijartikelen die tot ongeveer 1970 zijn gemaakt.

Vogelkooien heb ik ook in allerlei soorten en maten. Niet alleen de mooiste maar vooral ook diegene die zijn gebruikt en een tijd vertegenwoordigen. Je ziet ook dat vogelkooien door de tijd steeds groter zijn geworden. Het laat zien dat mensen zich bewust zijn geworden van het dierenwelzijn. Vroeger waren dieren ondergeschikt aan menselijk genot. Tegenwoordig is dat gelukkig anders en telt ook het dierenwelzijn.

Mijn verzameling bestaat uit ruim 100 verschillende glazen drinkflesjes, waarvan het oudste uit 1868 en evenzoveel voerbakjes van glas en porselein, 130 vogelkooitjes, diverse kleine vogelhouderij artikelen, vogeldiploma's, vogelsponsorglazen, medailles, speldjes enz. enz. Door mijn verzameling hoop ik een gedeelte uit de cultuurgeschiedenis van de vogelhouderij te behouden en zichtbaar te maken.
Van tijd tot tijd exposeer ik ook een gedeelte van mijn verzameling op meerdaagse tentoonstellingen zoals in het natuurhistorisch museum in Rotterdam dit om bewustwording te creëren en dat niet alles weggegooid moet worden want veel is het bewaren waard.


Chris van Hout            email:


© www.moetjekijken.nl