Origami: mijn Ori-Story

In 1984 kwamen mijn zonen Roald en Lars thuis van school met een gevouwen kikkertje dat kon springen. Enthousiast vertelden ze dat op school gemaakt te hebben. Nu had ik van huis uit wel geleerd een bootje, molentje en doosje te leren vouwen, maar van het woord Origami had ik nog nooit gehoord.

De jongens vertelden over prachtig papier in allerlei kleuren en zelfs met sterretjes. Omdat ik altijd graag met mijn handen bezig was en nog steeds ben, wilde ik daar meer over weten. Op school kregen ze 6 x 1 uur les en iedere keer hadden ze weer iets anders gemaakt, zelfs een paardje werd door hen gevouwen. Graag wilde ik weten hoe dat in zijn werk ging en vervolgens brachten ze er één mee naar huis. Dat paardje heb ik uit elkaar gehaald en na veel puzzelen en vouwen, een nieuw model gemaakt van gewoon papier: een nieuwe hobby was geboren.

Ik nam deel aan een beginners-cursus Origami en direct aansluitend een gevorderden-cursus. Daarna ben ik lid geworden van de Nederlandse Origami-vereniging, bovendien ook van de Belgische. Ook ben ik lid geworden van de N.O.A. (Nippon Origami Association). Tevens in de loop der jaren heb ik aan diverse wedstrijden deelgenomen. Ik wist van geen ophouden en maakte iedereen in mijn omgeving geloof ik af en toe een beetje gek. Inmiddels heb ik de 1000 kraanvogels gevouwen (Tsen-ba-tsuru).

De kamer hangt vol met Kusudama's en de kast is geheel gevuld met bloemen, serviesjes en draaiende ringen, parapluutjes en nog veel meer. Over origami probeer ik van alles te verzamelen hoewel dat niet meevalt, er zijn namelijk mensen die nooit van origami gehoord hebben. Ikzelf sta nog steeds verbaasd dat je zo iets moois kunt maken van een eenvoudig stukje papier.

Indertijd kreeg ik een boek over origami dat in 1937 gedrukt is, op dit moment heb ik al 430 boeken. Zelfs ben ik op diverse scholen gevraagd om een demonstratie te geven. Dan sta ik voor een klas vol kinderen die met veel plezier het een en ander aan simpele dingen met mij mee vouwen, heel erg leuk om te doen.
 

Sinds 31-03-1990 ben ik het bezit van mijn
Japanse diploma en heeft mijn zoon Lars het
inmiddels ook behaald, iets waar wij beiden
apetrots op zijn. Het zal duidelijk zijn dat ik
over origami wel een boek kan schrijven
maar ik zal het hierbij laten.

Corrie de Waardt-Woudenberg



zie ook    "op bezoek bij"


© www.moetjekijken.nl