Beren verzamelen

Sinds ik een klein meisje was (ik ben nu een vrouw van 51) ben ik gefascineerd geweest door beren, omdat ze een geweldige leuke uitstraling hebben. In mijn vroegste jeugd had ik een grote gele teddybeer die helaas uit elkaar is gevallen van het vele knuffelen. Wat een verdriet gaf dat om mijn beer weg te moeten gooien.

Ook kocht ik altijd al schilderijtjes waar beren in voor kwamen en maakte kaarten waar beren op stonden. Af en toe kreeg ik een beertje cadeau en kocht er bovendien soms nog eentje bij. Mijn moeder maakte van vilt beertje Paddington voor mij en bij een drogist vond ik Winnie de Poeh, notabene in een uitverkoopbak.

Totdat ik besefte dat ik al enige tijd beren verzamelde en het een al een aardige collectie was geworden. Op dat moment heb ik er een vitrinekast voor ingericht. Hier staan nu de wat kleinere exemplaren in en de grotere beren rukken steeds verder op in het huis.

Als ik een museum of een tentoonstelling bezoek kijk ik automatisch of er niet een mooie beer bij zit. Vorig jaar won ik een prijs en was dolgelukkig, want het waren vrijkaartjes voor een berenshow in het Omniversum. Daar heb ik toen een van mijn meest bijzondere beren kunnen kopen omdat ze ter ere van de voorstelling tijdelijk heel mooie exemplaren verkochten.

In het speelgoedmuseum in Oosterhout kocht ik dit jaar een paar oude beertjes uit de jaren '80 zelfs nog helemaal in de oorspronkelijk verpakking. Ze staan nu ook in de vitrinekast en ik ben er erg trots op. Toen ik de suppoost vertelde dat ik beertjes verzamelde stopte hij er snel een paar bij me in de tas. Wat was ik daar blij mee, die beertjes zijn uit de jaren '70.

Het belangrijkste vind ik dat een beertje mij raakt en dat ik het een mooi, lief en of schattig beertje vind. Het maakt mij totaal niet om wat beren kosten of in geld waard zijn.

Ooit maakte ik de vergissing door naar een speciaalzaak in beren in Rotterdam te gaan. De goedkoopste beer kostte daar 45 euro en verder werden er alleen heel dure merkberen verkocht. Op die manier verzamel ik liever geen beren, dan wordt het een soort statussymbool of investering, ze hebben voor mij emotionele waarde en geen geldwaarde.

Ik heb nu 30 beren en beertjes en hoop dat er nog veel meer bijkomen. Beren zijn gewoon bereleuk!