Haken en breienKlik op de afbeeldingen voor vergroting van de foto
Dat had het einde van mijn carrière kunnen zijn als het aan de handwerk-non op mijn lagere school had gelegen. O wat was ik bang voor die vrouw en o wat was ik jaloers op de jongens die heerlijk mochten timmeren en knutselen! Wat moesten we toch ook een vreselijke dingen maken. Eén sok, in witte stroeve katoen. En dat in de knikkertijd. Waarschijnlijk heeft iedereen dit beeld: die vieze vingers en dat hopeloze, stijve en vormeloze ding dat steeds meer de kleur van de Brabantse zandgrond aannam. Zelfs als knikkerzak was het niet geschikt. Maar eenmaal op de middelbare school was breien van truien helemaal in. Heel gemakkelijk omdat de trui met recht aangezette mouwen (T-model) mode werd. En toen kreeg ik dus wél de geest (-: Het sokken breien was ook snel bijgeleerd en sindsdien staat er eigenlijk altijd wel eentje op de pennen. Ik draag ook écht geen andere sokken meer. Met de komst van mijn kinderen ben ik volop kindertruien gaan breien. Vooral de Nijntje truien, waarvan patronen in Ouders van Nu stonden waren erg leuk om te maken. Het haken kwam vooral na een bezoek aan de Knit & Knot-beurs in Tilburg waar ik het boekje "Dierenkrukjes haken" van Anja Toonen kocht. De een beetje weggezakte haaksteken, die de handwerk-non me "liefdevol" ingeprent had, waren dank zij de YouTube-filmpjes snel weer opgehaald. Ik wist even echt niet meer wat een half- en wat een dubbelstokje was.
|
© www.moetjekijken.nl