BieretikettenKlik op de afbeeldingen voor vergroting van de foto of extra foto's Frans is rond 1985 begonnen met het verzamelen van bieretiketten. Hij verzamelde toen al een paar jaar bierviltjes. In 1985 ging hij naar een camping in Venlo en daar begon een vriendschap met een man uit Den Haag die toen al ruim 30 jaar bieretiketten verzamelde. Die man haalde Frans over om ook bieretiketten te gaan verzamelen. Rond 1995 werd die man ernstig ziek en Frans mocht zijn verzameling ophalen.
Voor de bierviltjes schreef Frans regelmatig brouwerijen aan of ze nog nieuwe viltjes voor hem hadden, maar vaak kreeg hij dan bieretiketten thuis gestuurd. Bieretiketten zijn gemakkelijker te verzenden omdat ze dunner zijn en ze zijn goedkoper in de verzendkosten. Hij heeft zijn bierviltjes bijna allemaal kunnen ruilen tegen bieretiketten. Hij schat dat hij inmiddels tussen de 75.000 en de 80.000 bieretiketten heeft. Meestal weet hij heel goed uit zijn hoofd welke hij heeft, of nog mist. Hij heeft er geen catalogus van. Als hij meer over een etiket wil weten dan zoekt hij het op internet op. Hij is inmiddels al 30 jaar lid van de BAV, www.bav.nl. Dé vereniging voor bier- en verzamelliefhebbers! In het BAV journaal leest hij welke nieuwe bieretiketten er zijn verschenen. Hij bezoekt, als het even kan, de ruilbeurzen die de BAV 2 keer per jaar organiseert.
De tijd is voorbij dat je bierbrouwerijen aan kan schrijven en dat je dan de nieuwe etiketten thuisgestuurd kreeg. Er zijn teveel verzamelaars geweest die het op die manier deden. De meeste bierbrouwerijen hebben vaste contactpersonen en die kunnen dan bij de brouwerij de nieuwe etiketten ophalen. Als je zo'n contactpersoon dan een brief schrijft welke etiketten je graag wilt hebben en een aan jezelf geadresseerde en voldoende gefrankeerde envelop erbij doet, dan krijg je vervolgens de gevraagde etiketten thuis gestuurd. Dit is dus een service die mede verzamelaars verlenen. Natuurlijk vinden die het wel leuk als er dan wat ruilmateriaal voor de nieuwe etiketten bij zit. Frans bergt alle etiketten op in ordners. Alle bieretiketten worden eerst op land gesorteerd, dan op de plaats van de brouwerij (deze plaats staat meestal ook op het etiket vermeld), dan op brouwerij en vervolgens op alfabet. Hij heeft 2 kasten vol met ordners. Naast de 11 rode ordners met alle Nederlandse bieretiketten heeft hij er ook nog 8 met Belgische bieretiketten en 24 met Duitse bieretiketten en nog vele ordners met bieretiketten van andere landen. Het opbergen van de etiketten is een werkje voor de winteravonden. De laatste aanwinsten van Frans lagen nog op zijn bureau. De laatste jaren komen er steeds meer sticker etiketten. Die zijn heel moeilijk in een goede staat van de flesjes af te krijgen. Volgens Frans wil het nog wel eens lukken om ze eraf te krijgen als je de flesjes vult met warm water en vervolgens nog even in de magnetron zet. Dan laat de lijm los en heb je kans dat het etiket er heel af komt. In Nederland zijn tot nu toe nooit series van etiketten uitgegeven. Dit is nu de eerste serie etiketten. Er staan afbeeldingen op van Grand Prix circuits.
Frans heeft diverse series van bieretiketten met mooie afbeeldingen in zijn verzameling zitten. Deze series zijn allemaal uit het buitenland afkomstig. Hij heeft 2 series van het biermerk Amiraali uit Finland. In totaal heeft hij hiervan 46 etiketten. Een serie heeft een zwarte achtergrond en de andere serie een gouden rand. Er staan admiraals op de etiketten. Hij weet niet of deze series compleet zijn. Hij heeft ook 2 series etiketten van het Deense merk Nykøbing Pilsner van Lolland Falsters uit Bryghus. Bij de serie met kleine letters op de bovenrand zijn de etiketten genummerd. Het laatste nummer in zijn collectie is nummer 68. De nummers 1, 2, 23, 26, 38 en 50 ontbreken in zijn collectie. De andere serie heeft grote letters op de bovenrand, maar die zijn niet genummerd. Van dezelfde brouwerij heeft hij ook een serie etiketten met Deense klederdrachten. Voor zijn 58e verjaardag kreeg Frans van zijn kinderen een cursus bierbrouwen. Er waren 8 deelnemers aan de cursus. De cursus nam 4 avonden in beslag. Na 6 weken kon Frans een eigen gebrouwen biertje gaan proeven en een kratje ophalen bij de brouwerij. Een tijdje later vroeg zijn baas of hij een etiket kon ontwerpen voor een flesje bier. Toen hij een paar maanden later 40 jaar in dienst was bij zijn baas kreeg hij bij dezelfde brouwerij een groot feest aangeboden. ‘s Avonds was er een groot buffet en er kon zoveel gegeten en gedronken worden als iedereen wilde. Zijn eigen bier werd geschonken. Na afloop kreeg iedereen een (bovenaan de pagina afgebeeld) flesje bier mee met het etiket dat Frans zelf gemaakt had.
Van zijn dochter kreeg hij in 2016 een bijzonder biertje met daarbij een ambachtelijk gesmede flessenopener. Zijn dochter was in Ermelo op vakantie geweest en had een biertje gekocht van het merk De Hoefhamer van de museumsmederij uit Elburg. De flessenopener wordt de vreugdewipper genoemd. Er zit een brief bij over het ontstaan van de vreugdewipper. Frans vindt dit een bijzonder en leuk verhaal. Het bieretiket zit natuurlijk in zijn verzameling. Verzamelbeurs Door Hannie van Duijnhoven, secretaresse van de afdeling Zuid-Nederland van |
© www.moetjekijken.nl