Suikerzakjes

Het begin

Toen Frans ongeveer 8 jaar oud was, vond zijn vader dat hij maar iets moest gaan verzamelen, want als hij bezig was met verzamelen haalde hij tenminste geen kojigheid (kwajongensstreken) uit. In eerste instantie verzamelde Frans van alles. Hij heeft onder andere lucifermerken, speldjes en sigarenbandjes verzameld. Nu is hij voornamelijk nog bezig met het verzamelen van suikerzakjes, hoewel hij ook nog wel een paar duizend lucifermapjes heeft. Natuurlijk zijn er tijden in zijn leven geweest dat hij er minder actief mee bezig was, maar alles samen is hij nu al 55 jaar bezig geweest met het verzamelen van suikerzakjes.

De verzameling

Inmiddels heeft hij ongeveer 600 mappen met suikerzakjes. Hij schat dat hij ongeveer 250.000 suikerzakjes in zijn verzameling heeft. Sommige van die mappen zitten helemaal vol, in andere mappen zitten nog maar enkele bladen. Hij verzamelt ook niet alleen suikerzakjes, maar ook de wikkels van suikerklontjes, suikersticks en alle variaties die daar in voorkomen. Hij verzamelt ze uit alle delen  van de wereld. Soms denken mensen dat hij een bepaald suikerzakje allang heeft en wel niet meer zal willen. Frans kijkt echter ook naar verschillen in bedrukking, in plakstrook, de manier van dichtvouwen en ook of er ergens een getalletje staat en zelfs naar de positie van het getalletje wordt gekeken. Alle variaties worden door hem bij elkaar opgeborgen. Daarom lijkt het soms of hij een heel blad heeft met allemaal dezelfde suikerzakjes, maar Frans weet dan haarfijn uit te leggen waar alle variaties in zitten.  

Russische tekst	Diverse landen

Opbergen

Alle suikerzakjes die Frans krijgt worden dus op den duur opgeborgen in mappen. Allereerst wordt alle suiker verwijderd uit de zakjes. Daarvoor heeft hij ook een goede bestemming gevonden. De suiker en zoetstoffen brengt hij naar een imker in het dorp die het gebruikt om zijn bijen bij te voeren. In eerste instantie bergt hij de suikerzakjes dan vaak op in lege boterkuipjes. De kast die achter hem staat, staat vol met mappen met suikerzakjes, maar achter die mappen en op de bovenste plank staat het vol met boterkuipjes die nog allemaal vol zitten met suikerzakjes die nog uitgesorteerd en netjes opgeborgen moeten worden. Door per keer maar een kuipje uit te sorteren houdt hij het overzichtelijk.

Hij houdt er niet van om de suikerzakjes in te plakken. Lijm laat op den duur vaak vieze vlekken achter. Hij heeft lang gezocht naar goede hoezen om zijn suikerzakjes in op te bergen en uiteindelijk is hij tot de conclusie gekomen dat die er niet zijn. Er zijn zoveel verschillende soorten en maten suikerzakjes dat het niet mogelijk is om voor alle variaties goede opbergbladen te vinden.

Hij gebruikt insteekbladen voor dia's, negatieven, visitekaartjes, ansichtkaarten, bidprentjes en van alles meer. Sommige suikerzakjes zijn staand en andere zijn liggend, ze zijn langwerpig en vierkantig en dan heb je ook nog de lange smalle sticks. Sinds enige tijd gebruikt hij voornamelijk A4 hoezen die hij zelf naar eigen inzicht indeelt. Hij heeft van 2 aluminium platen mallen gemaakt. Daarmee snijdt hij de hoesjes in om openingen in de vakjes te maken en met een soldeerbout met een spitse punt smelt hij de vakjes op maat. Zo passen zelfs de sticks perfect in de hoesjes zonder te schuiven.

De fabrikanten van suikerzakjes hebben nooit een catalogus bijgehouden van geproduceerde suikerzakjes. Inmiddels zijn wel een aantal verzamelaars die lid zijn van de Club van Suikerzakjesverzamelaars aan het proberen om zo'n catalogus samen te stellen. Frans vindt het ook nog altijd moeilijk om een goed systeem te vinden om al zijn suikerzakjes op te bergen. Hij sorteert ze soms op land, soms op kleur, op naam of soms op afbeelding. Hij is ook lid van de Club van Suikerzakjesverzamelaars en bezoekt ook ieder jaar de internationale verzamelbeurs van de Club die in oktober in Veldhoven wordt gehouden.

Verpakkingen van suikerklontjes als puzzel	Allerlei verpakkingen

Hij heeft zelfs een aantal suikerzakjes in zijn verzameling die eigenlijk geen suikerzakjes zijn. De suikerzakjes op de afbeelding hiernaast zijn in het begin van de jaren 60 uitgegeven door de Bond zonder naam. Er zijn 250 verschillende gemaakt, maar er heeft geen suiker in gezeten. De zakjes waren genummerd. De Bond zonder Naam wilde met deze zakjes de aandacht richten op een gedachte die kan bijdragen tot verbetering van de wereld. De eerste 100 van deze zakjes ontbreken in de verzameling van Frans. Ook door Van der Valk motels zijn veel suikerzakjes uitgegeven. Frans heeft er misschien wel 1000 van in zijn verzameling. Toch weet hij zeker dat er ook nog heel wat in zijn verzameling ontbreken.

Verzamelbeurs

Door Hannie van Duijnhoven, secretaresse van de afdeling Zuid Nederland van De Verzamelaar