Duivensport
Mijn interesse voor de duivensport begon toen ik 16 jaar was en ik van een boer in de polder twee duiven kreeg, het waren jonkies oftewel "pulletjes", circa drie weken oud.
Het jaar daarna kregen ze eitjes maar helaas de duiven waren vrouwtjes zodat de eitjes onbevrucht waren, dus: helaas géén jonkies. Later kreeg ik van een duivenliefhebber enkele bevruchte eitjes en dat waren postduiven.
Een postduif is een duif die, na een periode bij de eigenaar te hebben doorgebracht, naar elders wordt vervoerd en daar wordt losgelaten. De duif vindt dan op nog niet volledig begrepen wijze de weg naar zijn huis terug.
Postduiven hebben een zeer goed oriëntatievermogen. Een duif die ver van huis wordt gebracht, tot wel honderden kilometers ver, weet feilloos zijn thuis terug te vinden. Daarom werden ze vaak, bijvoorbeeld in tijden van oorlog, gebruikt om berichten over te brengen.
Zo ontstond ook de duivensport waarbij het erom gaat welke duif het snelst thuis is, nadat zij gezamenlijk zijn gelost.
Zodra je vroeger met postduiven begon kreeg je dan van de één dan van de ander een paar duiven. Op deze manier werd je opgenomen bij de echte duivensportvrienden, in de volksmond destijds ook wel 'duivenmelkers' genoemd. Tegenwoordig zegt men duivenhouder of duivencoach.
Dat al vlug mijn duiven sneller waren vonden de gevers echter niet zo leuk.
Een goede leermeester had ik aan een boer hier in de polder, dat was een hele slimme die mij veel heeft bijgebracht over de duivensport in het algemeen maar vooral ook over de verzorging en training van duiven.
Als je veel duiven hebt vraagt een goede verzorging en ook het onderhoud van de hokken toch al gauw 7 tot 8 uur per dag. Het beste is dan dat je met een kameraad samenwerkt.
Vroeger werd gebruik gemaakt van een duivenklok om de binnenkomst van de wedstrijd-duiven nauwkeurig te registreren. De klok werd dan pas opengemaakt in het clubhuis. Postduiven hebben naast een vaste ring ook een gummiring die afneembaar is. Deze gummiring werd bij binnenkomst in de duivenklok gestoken en zo kon de tijd worden geregistreerd. Tegenwoordig gebeurt dit meer en meer op digitale wijze.
Aan de duivensport heb ik heel veel plezier beleefd en als ik nu lees over grote verkoopveilingen waarin mijn naam en duiven nog genoemd worden geeft mij dat een goed gevoel.
Huub Hermanns
|
