Corgi Toys restaureren en verzamelenKlik op de afbeeldingen voor vergroting van de foto of extra foto's Als kind kreeg ik van mijn ouders op mijn verjaardag meestal een Corgi Toys model, vandaar dus mijn voorliefde voor dit merk! Corgi Toys zijn metalen modelauto's, meestal in de schaal 1:43, die soms wel eens worden vergeleken met Dinky Toys. De naam van het merk is afgeleid van het Welsh Corgi hondje van koningin Elisabeth. Voor deze merknaam werd gekozen omdat de fabrieken in Wales stonden. De meest bekende modellen die gemaakt werden zijn de James Bond Aston Martin, Batmobile, Yellow Submarine en Chitty Chitty Bang Bang.
In veel Corgi Toys zitten grapjes verwerkt, die 'gadgets' worden genoemd. Corgi kwam als eerste met 'glazen' raampjes, gevolgd door vering, opengaande deuren en motorkappen, maar ook werden bewegende ruitenwissers, glitterkoplampjes, afneembare wielen, zelfsturende voorwielen, oplichtende koplampen (zonder batterijen!) muziekdoosjes, poppetjes, koffertjes, ski's, paarden, giraffes, hondjes en kangoeroes toegevoegd. En behalve 'gewone' doosjes werden er ook mooie dioramadoosjes gemaakt. Het is vrijwel onmogelijk een complete collectie op te bouwen zoals hierboven beschreven, want dat is onbetaalbaar en de originele doosjes zijn al een vermogen waard. Daarom bestaat mijn verzameling hoofdzakelijk uit ongeveer 700 gerestaureerde modellen met reprodoosje, die gemaakt werden tussen 1956 tot ongeveer 1970, want daarna werden de traditionele metalen wieltjes met rubber bandjes vervangen door plastic 'whizzwheels'. Ik koop soms een gerestaureerd model, maar driekwart van mijn verzameling heb ik zelf gerestaureerd. Daarbij houd ik me vaak niet aan fabriekskleuren, en probeer kapotte modellen op niet-originele wijze te repareren, zodat ze kwalitatief beter zijn dan vanuit de fabriek. Veel afvalmateriaal komt uit oude videobanden en kapotte cassettedecks, die een schat aan schroefjes, moertjes, en veertjes herbergen. Meestal maak ik van het hele traject een fotoserie, van wrak tot gerestaureerd model, die vervolgens in een fotoboek geplaatst worden.
In het grote Corgi boek ("De Bijbel" - M. van Cleemput) staat een selectie prototypes. Dat zijn modellen waarvan er slechts één gemaakt is. Om niet genoemde redenen is het nooit tot productie gekomen, en het model verdween in de prullenbak of in de persoonlijke collectie van de directeur….. In dat hoofdstuk staat een model van een "Beatlesmobiel", wat eigenlijk een opengewerkte ambulance is met de poppetjes van de vier Beatles. Ik heb hiervan een eigen versie gemaakt. Ieder jaar maak ik wel een paar modellen die eigenlijk niet bestaan, zoals een Kerstmobiel, de 'budget' Batmobiel, de Octopussy set en allerlei trucks met trailers, compleet met doosjes. Ook maak ik modellen op bestelling waarbij mensen soms al een idee hebben, of met een doos oud speelgoed komen van hun ouders, die er weer als nieuw uit moeten zien.
Mijn allermooiste model is de Road Rover, nr 212. Corgi werd in 1958 door het merk Landrover benaderd om een model te maken van een auto die in oktober van dat jaar op de markt zou komen. Corgi had al een paar proefmodellen klaar, maar wegens uiteenlopende redenen werden er slechts een handvol echte auto's gemaakt en kwam het nooit tot productie. Het model kwam daarom ook niet op de markt, en er rest slechts een foto in het Corgi boek. Ook werd het nummer 212 niet meer door Corgi gebruikt. Ik heb dit model dus zelf gemaakt. Wanneer restaureren en wanneer niet, die vraag wordt vaker gesteld. Ik kan er geen pasklaar antwoord op geven, maar ik denk er zo over: ik koop materiaal dat normaal weggegooid zou worden, en restaureer dit of gebruik er onderdelen van. Ik koop dan ook nooit een model voor een aanzienlijk bedrag, waarvan het 'onverantwoord' is om het te restaureren.
De vraag: wat is de waarde van een model, is ook niet makkelijk te beantwoorden. Ik kan me nog herinneren dat ik als kind met mijn pa voor de speelgoedwinkel stond, en ik de zeer imposante 1130 Chipperfields Circus paardentransporter zag staan. Daarnaast stond nr 426, een klein Chipperfields autootje waarop "ticket office" stond. Wijselijk koos ik voor het eerste model, want daarvan kon je de units loskoppelen, en de zes paarden uit hun hokken halen. Waarschijnlijk hadden meer jongetjes indertijd dezelfde keuze, want de oplage van de transporter was groot, die van de ticket office klein. Uiteraard is die laatste nu veel meer waard dan de paardenwagen, maar gelukkig kon ik mijn 'fout' in een later stadium herstellen, zodat ik nu beide in mijn bezit heb.
Ik heb voor mijn leven lang genoeg op voorraad om te restaureren, en ga naar beurzen waarvan de grootste in Nederland de NAMAC- beurs is in Houten. Ik heb een werkplaatsje aan huis, en wie belangstelling heeft of iets wil kopen of laten repareren, is altijd welkom. Zie voor meer afbeeldingen de website: Kees Degeling e-mailadres: |
© www.moetjekijken.nl