Schildpadden

Mijn eerste schilpadje komt bij mijn moeder vandaan. Zij had het gekregen van een mevrouw waar zij vroeger bij heeft gewerkt. Zij is nu 93 jaar, een respectabele leeftijd voor zo'n oud beestje (de schildpad dus). Als kind vond ik het een geweldig ding want als je het schild optilt is het ineens een asbakje geworden.

Toen ik ging trouwen is het schildpadje met mij meegegaan en zo af en toe kwam er eentje bij. Aangezien wij regelmatig rommelmarkten bezoeken is mijn verzameling aardig groot geworden. Familie en vrienden brachten uit verschillende landen, soms van heel ver, die beesten voor mij mee.

In 2009 heb ik de hele verzameling een keer te kijk gezet in het museum van Zevenhuizen. Samen met verzamelaars van andere verzamelingen. Dit was een leuke ervaring, leuke reacties en weer een paar schildpadden er bij.

Nu zijn er land- en zeeschildpadden, maar ik heb de meeste zeeschildpadden weg laten "zwemmen" om mijn verzameling beter neer te kunnen zetten.

Nadat ze een paar jaar in dozen hadden gestaan wegens ruimtegebrek. Nu staan ze weer met z'n allen in de kast. De verzameling is best wel groot geworden, nu zo'n 150 stuks.
Ook al spaar ik geen groot formaat van deze beestjes meer, de kast staat behoorlijk vol. Ik ben wel gestopt met het fanatiek verzamelen van schildpadden, ze staan nu mooi te wezen en de kast is haast vol.

Als er nog hele bijzondere schildpadden voorbij komen dan zijn ze altijd welkom, neem gerust contact op met de redactie van deze website.
Mijn laatste aanwinst was een thee-ei in de vorm van een schildpad. Kijk dat is dan weer een leuke.

Voor nog meer schildpadden, klik op deze link

Nel Vis

Bron: De Verzamelaar jaargang 62 nummer 11 pagina 12 en 13.
Foto's: Cor Meijer