Pottenbakken
Mijn naam is Remke Veerling en ik ben amateurkeramiste
Per toeval kwam ik een keer achter een draaischijf te zitten en mocht ik proberen een potje te draaien. Hoewel ik geen mens ben van 'vieze vingers', viel ik onmiddellijk voor dit oude ambacht.
Dat is nu ruim 5 jaar geleden en intussen heb ik een eigen draaischijf en een keramiekoventje.
Ik ben nu 44 en had in mijn leven al vele handwerken gedaan, waaronder breien, haken, borduren, naaien, kantklossen en een beetje frivolité. Het echte 'schone handenwerk'. Ook is er een periode geweest dat ik veel aan origami gedaan heb en daaruit voortvloeiend de theezakjesrage.
En dan zit je ineens tot je ellebogen in de klei en ben je helemaal verrukt over de techniek en het gevoel als je die een beetje gaat beheersen.
Er zijn echter veel regels waar je je aan moet houden met betrekking tot de klei, en als je dat niet doet krijg je nooit een ronde vorm, het is echt een techniek.
Een paar van die regels:
Je neemt klei die zo fijn mogelijke deeltjes heeft, dus geen grove chamotte.
De klont klei waar je mee wilt gaan draaien moet je op de goede manier gekneed hebben, het zogenaamde walken (dat is afgeleid van het Engels, waar grote hoeveelheden klei vroeger met de voeten gekneed werden, en het werkwoord lopen in het Engels is 'to walk'), zodat er onder andere geen luchtbellen inzitten. Dat is desastreus als je je werk gaat bakken, het zal dan ontploffen, omdat lucht uitzet als het warm wordt.
Daarna zal je eerst de klont klei waarmee je begint in het midden moeten zien te krijgen, genaamd: centreren.
En dan pas ga je beginnen met een cilindervorm. Je drukt 2 duimen of 1 vinger in het midden van de klei en krijgt zo een gat. Dan begint het werkelijke draaien.
De meeste mensen die draaien hebben tegenwoordig een electrische draaischijf. Vroeger was dat een schopschijf, waarbij je de schijf onder je voeten een grote zwieper gaf zodat hij een tijdje bleef draaien en zo de schijf onder handen aan het draaien hield. Nu geef je gas met een pedaal. Maar ook dat is weer lastig, want de schijf kan je heel snel en heel langzaam laten draaien. Je moet weten hoe snel je de schijf moet laten draaien, maar je moet er ook aan denken! Zelfs nu vergeet ik nog wel eens dat ik het tempo moet veranderen als ik heel druk bezig ben met mijn handen.
Ik heb het geluk gehad om mijn eerste jaar van een kennis privé-les te krijgen. Iedere week 2 of 3 sessies van circa 3 kwartier achter de schijf. Dan was ik geradbraakt, want je voert een gevecht met de klei. Maar ik was ook heerlijk voldaan!
Ik hield me nog niet bezig met glazuren, wat niet een heel hoofdstuk, maar een boek apart is.
Toen ik echt op cursus ging en de aandacht moest delen met 7 of 8 andere cursisten, had ik een fijne basis. Vandaaruit ben ik verder gegaan met draaien en leerde ik ook de technieken van het glazuren. Als je een hele mooie vorm hebt en de glazuur zit er niet mooi op en het lijkt dus niet, is de mooie vorm ook nergens meer. Het glazuren moet je dan ook met veel aandacht doen.
Ik heb intussen, dan weer met schone handen(!), een website gemaakt over mijn werk.
Die is te bekijken: www.remkeskeramiek.tk.
Daar is een gastenboek en de mogelijkheid tot mailen.
Het mailadres is
Om een beetje uit de kosten te komen is al mijn werk te koop, ik roep altijd: als ik thuis ben is mijn winkeltje (een mooie vitrinekast) open!
Afgelopen najaar heb ik een uitstapje gemaakt en heb ik een aantal bladeren van klei gemaakt. Op mijn site is daar meer over te zien.
zie ook "op bezoek bij"
|
