|
Wàt doet Ria Faber....? Kinderwagens verzamelen!
een ruimteverslindende hobby.
Voer voor psychologen
Om maar met de deur in huis te vallen: "Ik verzamel kinderwagens"!
Zó!!??? Kinderwagens?? Ja echt, kinderwagens!!!
"……………………...???"
Nee, nee, echte, geen miniatuurtjes en geen "postzegels van "…………………???" Ja dat is natuurlijk waar, dat vraagt wel wat minder ruimte; maar het zijn heus echte, full size kinderwagens.
"Hoe kom je daar nou bij"? En: "hoeveel heb je er dan"?? Meer dan 100? Maar die kan je toch niet kwijt"?
Mijn reactie "nee, eigenlijk niet" levert een meewarige blik! En je hoort ze denken: "die heeft een tic zeg!" Ja, zo zou je het wel kunnen noemen, maar geen vervelende tic hoor, tenminste, ik heb er zelf geen last van!
Waarschijnlijk voer voor psychologen. Dan moet je dus terug naar je jeugd. En ja hoor, toen al. Als kind was ik al gek op het spelen met poppen en poppenwagens. Nog liever met baby's en kinderwagens, maar dat mocht toen nog niet. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Nu dan dus maar een inhaalslag!
Noodlottig
Mijn eerste kinderwagen kreeg ik van mijn ouders cadeau. Een hoge Engelse wagen. In de Bijenkorf was hij opgesteld op een draaiend plateau; het was liefde op het eerste gezicht.
Die wagen heb ik steeds bewaard, niet wetend dat hij ooit onderdeel zou worden van een grote collectie.Die eerste wagen was een Koelstra: een prachtige wagen. Nee, geen Silvercross, die kende ik toen nog niet. Maar emoties spelen ook een rol en dus is die eerste mijn mooiste wagen!!
Zo'n vier jaar geleden heeft het virus echt toegeslagen. Een bezoekje aan het museum in Midwolda, is ons (tenminste mijn man) noodlottig geworden. Sinds die tijd hebben we stad en land afgereisd om kinderwagens op te halen. Ruimte genoeg! Ja, ja, maar dat was gauw over.
Nu is het steeds weer een gevecht (en dat win ik tot nu toe), om mijn collectie weer uit te breiden als ik weer eens een uniek of uitzonderlijk mooi exemplaar op het oog heb. Ik heb met mijn man een deal: als ik er één koop moeten er eerst twee weg!!! Dat doen we dan dus. Nou ja ……!! Meestal gaat het een héél klein beetje anders, maar toch! Ook iets met één en twee, maar net even anders: als er één weg gaat komen er twee voor in de plaats. Redelijke deal toch?
"Elluk nadeel heb zijn voordeel"
Zoals u weet "heeft elk nadeel zijn voordeel". Nou, het was wel effe zoeken naar dat voordeel, maar, we hebben het gevonden: de wagens zijn prima bergplaats voor poppen onze andere hobby, verzamelen en maken. Met name bij mijn man zijn de stoppen op dat gebied doorgeslagen. Een hobby die je niet zo gauw bij een man zoekt. Maar zijn met de hand gemaakte,
levensechte babypoppen mogen gezien worden, ook op onze (niet meer bestaande) website.
Nee niet één voordeel, we vonden zelfs nog een tweede voordeel: door stad en land af te reizen hebben we onze geografische kennis weer eens opgehaald.
Een droom!!!!
Het ruimteprobleem kan maar op één manier goed worden opgelost (het opdoeken van de collectie komt uiteraard niet in aanmerking!): het opzetten van een museum. Dat is eigenlijk vanaf het begin mijn bedoeling geweest. Mijn droom is om zelf een kinderwagenmuseumpje op te zetten. Maarrrrrr……, u weet het: "tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren".
En die zijn het: die "praktische bezwaren" staan het tot nu toe in de weg! Want kom maar eens aan een geschikte ruimte die ook nog een beetje te betalen is. Want het is tenslotte maar een hobby en het moet wel leuk blijven! Mocht u suggesties hebben, dan houd ik me van harte aanbevolen. Het realiseren van mijn droom zou een eind maken aan zijn nachtmerrie (van mijn man!)
Je gaat met kinderwagens aan de slag, maar al gauw ga je je ook richten op "aanverwante" artikelen zoals poppenwagentjes, wiegjes, doopjurkjes, allerlei babyartikelen en etalagepoppen zelfs... Daarmee zijn, leuke tafereeltjes te maken, maar ja, die ruimte hè! Toch ….. er ontbreekt nog iets aan: antieke poppen! Daar moet nu dus aan gewerkt worden!
Voorlopig staan ze nu dus allemaal in onze huiskamer en verdringen ons naar een bescheiden plekje omringd door de wagens en poppen.
De verzameling
Als je met het verzamelen begint realiseer je je pas hoe veel soorten kinderwagens er zijn, hoeveel modellen. En dan nog van elk model verschillende uitvoeringen: remmen, ophanging, onderstel etc. Je kan het bijna vergelijken met de autobranche.
In het begin was ik niet zo kritisch en was alles welkom. Inmiddels ben ik dus, door de (ruimte)nood gedwongen, wat kritischer en selectiever geworden.
De collectie loopt sterk uiteen en er is voor elk wat wils: heel oude wagens uit de 19e eeuw tot de moderne types en merken. Ook poppenwagentjes en wiegjes ontbreken dus niet in de (museum) verzameling.
Het is opmerkelijk dat ik mijn antieke kinderwagens vaak van mannen betrek. Kennelijk vallen zij op dat type oude wagens.
Van de modernere wagens zijn Silvercross, Wilson, Pedegree en Royale mijn favorieten!
Met als absolute topper Silvercross, echt een superwagen! Het klinkt waar: "de Rolls Royce onder de kinderwagens". Dat neemt niet weg dat natuurlijk ook de andere merken meer dan het bekijken waard zijn.
Ik hoop dat ik uw belangstelling heb gewekt en dat u veel genoegen beleeft aan het bekijken van mijn wagens.
p.s. Ik heb al zoveel kinderwagens, dat ik er geen nieuwe meer bijkoop.
|
