Mijn passie voor ezels

Al van jongs af aan ben ik gek op ezels. Ongetwijfeld heeft dit deels te maken omdat het een mooie aanvulling is op mijn paardenpassie. Daarnaast is er ook een emotioneel aspect. Mensen hebben altijd de gek met ezels en ezels worden voor dom aangekeken. Je hoort van veel mensen dat ze gek op paarden zijn maar van jongs af aan hoorde ik eigenlijk niemand die gek op ezels was. Dat vond ik zielig en daarom had ik toch een speciaal gevoel bij ezels.

Dit gevoel is enorm versterkt toen ik als jong kind met vakantie was op een camping waar diverse paarden stonden en een ezel. De paarden trokken veel bekijks en er was altijd wel iemand bij de paarden. Je zag bijna nooit iemand bij de ezel. Die ezel was zo ontzettend lief en ik begreep niet waarom hij lang zo veel aandacht niet kreeg als de paarden. Die vakantie was ik niet bij de ezel weg te slaan. Natuurlijk grotendeels omdat ik gek was met die ezel, maar ook wel een heel klein beetje omdat ik bijna geen kans had om alleen bij een paard te staan. Toen ik volwassen was, ben ik met mijn ouders nog eens in de buurt van die camping geweest en de ezel was er toen nog steeds, al was hij heel oud. Fantastisch, dat ik deze jeugdherinnering nog een keer kon zien en aaien.

Een aantal jaar ben ik lid geweest van Verzamelkring SamZam, toen ben ik begonnen met het verzamelen van alles van ezels. Dat ik van jongs af aan niets heb verzameld van ezels, komt omdat er destijds eigenlijk niets was van ezels. Nu vind ik het nog steeds moeilijk om spulletjes van en met ezels te vinden, maar het wordt al iets gemakkelijker. Het is wel een speciaal gevoel als je iets verzamelt waarvan je niet zo gemakkelijk spulletjes kunt vinden.

Verzamelaar van ezels, Janet Visser

Mijn mail adres is: