Werken met leer
Al in de midden 70er jaren werd mijn liefde(passie) voor leerbewerking
geboren. Op een grote kunst- en ambachtenmarkt in Londen kocht ik 2 ter
plekke handgemaakte broekriemen van een puur enthousiaste standhouder.Eind '70 ben ik begonnen met het maken van wat kleingoed als: broekriemen, sleutelhangers, etuis, hondenriemen en -tuigen, al dan niet voorzien van namen, figuren of initialen, enz., die ik aanbracht met slag-stempels of met foliedruk. Dit trachtte ik op jaar- of ambachtenmarkten te verkopen en ik ontmoette hier weer mensen die tips, ideeën over en ervaringen met leer hadden. Vaak waren dit wat oudere vaklieden die voorheen bij de cavallerie, in grote schoenen-/tassenfabrieken of leerlooierijen gewerkt hadden. Een nieuwe fase brak aan toen onze kinderen een pony kregen. Mijn belangstelling ging nu met name uit naar paardenzadels, tuigen e.d. In die periode repareerde, vernieuwde of vulde ik zeker 70 zadels bij. De zadels gingen bij reparatie vaak geheel uit elkaar. Waren lint-veren gebroken, dan stond de dorpssmid altijd klaar. Dit groeide uit en als zadelmaker nam ik zelfs deel aan jaar- en ambachtenmarkten. Multifunctionele leren tassen voor diverse doeleinden Bijna alle huiden zijn voor leer te gebruiken Naast diverse lijmsoorten zijn vele gereedschappen nodig zoals messen, priemen, stempels, slagpijpen, tangen, scharen, schalm-app. holnieten, busschroeven, garens, naalden, beitsen, was- en invetsoorten, sierknopjes en gespen. Een industrie-trapnaaimachine en andere hulpmiddelen heb ik onder meer overgenomen van een oude schoenmakerij. Toch gebruik ik de naaimachine maar weinig; het liefst naai ik met de hand. Veel heb ik geleerd door overlevering, boeken, tijdschriften en een korte tijd mee te werken in een grote zadelmakerij en een leerlooierij. En verder door het gewoon te doen. Veel gebruikte oude produkten van leer heb ik verzameld, waaronder: een paardenzadel van de Duitse cavallerie rond 1910, een zadel van de Amsterdamse bereden politie en een ezelslastdragerszadel van circa 150 jaar oud. Buiten de professionele bedrijven willen stichtingen, scholen, instellingen en creatieve clubs nog weleens werken met leer; het blijft echter meestal beperkt tot het maken van een enkel voorwerp die leuk zijn te verkopen op markten. Ik tref helaas sporadisch iemand die op een wat breder terrein de hobby in leerbewerking beleeft. Werken met leer is weliswaar een kostbare hobby en zeer arbeidsintensief maar je kunt je ideeën er in uitleven ! Johan Vierbergen
|
© www.moetjekijken.nl