"Oh, kimono!!"

In 1969 kreeg ik van de vader van een vriend een Japans zwaard. Een gekocht boek leerde me al snel dat het om een militaire katana ging. In razendsnel tempo kocht ik nog een paar andere - militaire - uitvoeringen, maar kwam eveneens even snel tot de ontdekking dat de meer aparte uitvoeringen voor mijn portemonnaie onbetaalbaar waren. En wellicht ook zouden blijven. In augustus 1970 stapte ik daarom over naar een ander verzamelgebied. Enige tijd later verkocht ik m'n Japanse zwaarden. Na ongeveer achtentwintig jaar zou Japan weer in beeld komen. En hoe! Toen ik sinds het begin van 2008 over een internetaansluiting beschikte, was een van de eerste woorden dat ik bij Google opzocht, het woord "kimono". Al vele jaren had ik voor ogen ooit eens zo'n kledingstuk aan te schaffen en aan de muur van mijn woonkamer op te hangen. Die muur had ik al zo'n jaar of vijftien leeg gelaten: "voor als ik ooit eens iets moois of iets dat heel apart was zag en het kon kopen"!

Een kimono dus! Toen ik de sites met betrekking tot kimono's aan mijn ogen voorbij zag rollen en ik ook nog eens meer dan 4.000 van dat soort "jurken", want dat waren het in mijn ogen toch uiteindelijk ook, op eBay had gezien, was ik totaal overdonderd. Ik zag zoveel dat ik ogen op steeltjes kreeg. Wat een prachtige exemplaren had ik gezien. En dan al die accessoires die erbij hoorden. Dit was iets wat me leek door mij verzameld te kunnen worden. Dus wat lette me om een begin te maken. Het oneerbiedige woord "jurk" had ik al laten vallen!

Uit-"gegoogled" was het idee, dat ik een jaar of wat geleden had gekregen, in mijn geest versterkt. Nu wilde ik zeker een kimono kopen. Dit was begin februari 2008. Na de vele bezoeken aan allerlei sites kwam ik tot de ontdekking dat de allereerste kimono's die ik had gezien eigenlijk helemaal niets voorstelden. Er waren intussen sites aan m'n ogen voorbijgegaan waar handelaren uit Japan en Japanners uit de Verenigde Staten hun prachtige waar aanboden. Oogverblindend waren de uitvoeringen soms. En in veel gevallen ook nog eens best betaalbaar. Wat mooi was toch die roze, die ik besteld had!

Het was echter dringend noodzakelijk dat ik kennis van zaken kreeg. Ik kon natuurlijk boeken over het thema kopen, maar tegenwoordig kan het ook anders. Veel sneller! En wat helpt je daar weer bij: natuurlijk de ontelbaar vele sites op internet. In enkele weken maakte ik me de basisuitdrukkingen eigen. Toen pas wist ik dat een kimono niet zomaar een kledingstuk was, maar dat er ook allerlei vormen en uitvoeringen bestonden, zoals de uchikake, kakeshita, furisode, tomesode (kurotomesode als ie zwart was en irotomesode als het een gekleurde was) en ga zo maar door. Er waren er voor mannen, jongens en meisjes (baby's zelfs), voor jonge dames en ongehuwde en gehuwde dames. Ook status kwam aan bod. De lengte van de mouwen was op een bepaalde manier bepalend! Er waren er om te trouwen en rouwen, voor formele en informele bijeenkomsten en bijzondere gelegenheden en gewoon voor alledag, de yukata en tsumugi bijvoorbeeld.

Er bestonden zeker tien verschillende soorten. De patronen waren legio te noemen. En er waren bijbehorende accessoires en bovendien hulpmiddelen om een kimono naar behoren aan te trekken. Een veelvoud was te verkrijgen. Wat zou het mooi zijn om in ieder geval van iedere soort er eentje tot mijn beschikking te hebben. Liefst eentje van zo'n tachtig jaar oud of ouder. Dat wil niet zeggen dat nieuwe uitvoeringen niet apart kunnen zijn. In tegendeel! Al snel kwam ik tot de ontdekking dat het bij die roze in feite helemaal niet om een kimono ging, maar om een onderkimono, een soort onderjurk, die Juban heette. In werkelijkheid was het een "furisode juban". Nu weet ik voortaan wel beter!

Ik wilde ook nog een ander plan verwezenlijken: een als Geisha of Maiko (leerling Geisha) aangeklede etalagepop. Het leek me een mooi idee. Dat was voor het volgende jaar bedoeld. Ik ken mezelf. Mooi niet "volgende jaar!" Anno 2008 staat de juf al in mijn hal, aangekleed met alle bijbehorende "toeters en bellen". Gesierd met een originele Japanse pruik (Katsura) en de daarbij behorende haarversierselen (Kanzashi). En ik maar denken dat dit een goedkope, nieuwe hobby was. Graag wil ik enkele van mijn stukken en aankopen uit mijn verzameling, laten zien. Van de ongeveer tien vormen heb ik 90% in mijn bezit. Na 3-4 maanden al. Goede contacten, die ik intussen al volop in Japan heb gelegd, hielpen me daarbij.

Ik kan moeilijk mijn hele huis met kimono's 'behangen". De muren hangen nu al vol. Op sommige plaatsen zelfs drie of vier achter elkaar. Mijn voorkeur gaat op dit moment dan ook alweer uit naar de kleurrijke banden die om een kimono gedragen worden. Deze fraaie banden worden obi genoemd. Ook hier zijn er weer verschillende vormen en legio uitvoeringen. Erg kleurrijk, met veel gouden en anderskleurige borduursels. De "fukuro obi" heeft m'n echte voorkeur, maar een "maru obi" kan ook héél erg fraai zin. Mijn streefgetal? Laten we in eerste instantie vijfentwintig zeggen. Twintig in allerlei uitvoeringen heb ik intussen al. Dus zo'n vijftig "fukuro obi" moet ook haalbaar zijn? Ja, gemakkelijk. Het aanbod in Japan is groots en grandioos. Erg rijkelijk. Zelfs voor een AOW'er met een (klein) pensioen is de aanschaf mogelijk.

fotografie van 2e foto: Saris & denEngelsman

Van 3 tot en met 11 augustus 2013 was mijn verzameling in het Klok en Peel-museum in Asten te bezichtigen. Ik had 15 meter muur ter beschikking voor kimono’s en ook zowat datzelfde aantal meters voor vitrines. (Klik op de bovenstaande afbeelding voor meer foto's.)

Ik las van de site van "moetjekijken" in het blad voor ouderen, de ANBO. Nu lever ik graag dit verhaaltje en wat foto's aan en ook nog een paar andere verhaaltjes. Verhaaltjes over een andere hobby van me en een andere verzameling. Ik hoop dat de kijker het net zo mooi vindt om naar deze Japanse "jurken" te kijken als ik.
Saris

Wilt u contact opnemen, dat is mogelijk. Ik leer graag!
Stuur een e-mail naar: