BellenKlik op de afbeeldingen voor vergroting van de foto of extra foto's Sinds 1988 verzamelt Truus allerlei soorten bellen. Een vriendin verzamelde olifanten en voor haar vond ze regelmatig een aanvulling op de verzameling. Ze bedacht toen dat ze zelf ook iets zou moeten verzamelen. Op haar vensterbank stonden toen al 10 bellen en ze besloot er meer te gaan zoeken. De teller voor het aantal bellen staat inmiddels op 1000 stuks. Ze staan in 5 vitrinekasten en ook de hal hangt vol met bellen. Ze heeft allerlei soorten bellen, zoals tafelbellen, trekbellen voor deuren, hotelbellen, koebellen, ponybellen, kerkbellen en kerstbellen. De bellen zijn van allerlei materialen gemaakt, bijvoorbeeld porselein, glas, hout, aluminium, plastic en koper. De kleinste bel is een halve centimeter hoog. Een sierbelletje van zilver met klepel aan een ketting. De grootste bel is een ongeveer 50 centimeter hoge kerkbel van brons. Deze bel is een bel van een noodkerk die een jaar of 60 geleden gebouwd werd in de Amsterdamse wijk Geuzeveld. Deze noodkerk werd 50 jaar geleden afgebroken en de bel werd jaren in een kelder bewaard. Uiteindelijk kon ze deze bel kopen. De bel heeft tot 2005 bij haar in huis gestaan. Na een verhuizing is de bel bij haar zoon terecht gekomen.
De planken van haar kasten staan allemaal overvol. Zoals op de foto hierboven de plank met koebellen. Toch heeft ze nog maar 1 dubbele bel. Het verbaast haarzelf en ook familie en vrienden die ze voor haar meebrengen nog altijd dat alle bellen toch steeds weer anders zijn. De bellen worden gekocht op rommelmarkten en in kringloopwinkels, maar Truus krijgt ze ook heel vaak als cadeautje. Op vakanties, die Truus nog regelmatig maakt, wordt geprobeerd in iedere plaats een bel met plaatsnaam te kopen. Ook gaat een fotoboek met afbeeldingen van bellen mee om aan de reisgenoten te laten zien.
Op het Indonesische eiland Bali liepen er paarden met bellen. Met veel moeite werd een ‘paardenbel’ gekocht van de eigenaar van een paard. Dit is de bel die Truus in haar hand heeft op de eerste foto. Dit was een eenvoudige ronde koperen bel. Een paar uur later werd Truus spontaan aangesproken, met de vraag of ze ook van anderen bellen wilde kopen. Natuurlijk wilde ze niet allemaal dezelfde soorten bel kopen, maar voor de bel in de vorm van een houten hoofd met een klepel die er een beetje als een tand onder hangt, maakte ze graag een uitzondering. Veel bellen lijken hetzelfde, maar bij goed kijken zijn er toch kleine verschillen, bijvoorbeeld in kleur, grootte of motief. Een mooi voorbeeld daarvan zijn de 'Napoleon' bellen, hieronder op de foto. Ze zijn allemaal verschillend in grootte en op de bellen staan allemaal andere motieven. Zelfs de Napoleon figuur is steeds net iets anders. Zo heeft ze ook heel veel koperen bellen in de vorm van een vrouwtje. De rok is dan de bel. Vaak denkt ze dan dat ze die al heeft, maar hij blijkt toch altijd net iets anders te zijn.
De koebel hierboven was de eerste bel in de verzameling. Deze bel heeft Truus van haar moeder gekregen en hij is haar dus heel dierbaar.
De bel 'Delftsblauwe vrouw' is de laatste aanwinst, deze kreeg Truus van krabbenverzamelaar Ko Visser. Voor Ko had Truus een krab gekocht en Ko had deze bel voor Truus. Heel soms wordt een afwijkende bel gekocht, zo is een tijdje geleden een bel gekocht die als magneet aan de koelkast geplakt kan worden. Ook uitzondering zijn:- een grote bel met prins Charles en lady Diana, dit is eigenlijk niet echt een bel. - een whiskyfles in de vorm van een bel voor het merk Bell's Scotch whisky. Van dat merk heeft Truus ook een klein miniatuur flesje in de vorm van een bel. Ze wil hier graag ook een grote variant (1 liter) van hebben. Waarschijnlijk is dit een echte bel. Heeft u bellen (liefst met plaatsnaam) voor een leuk prijsje, laat het dan even weten aan Truus Schutte,
Truus Schutte is met deze verzameling bellen genomineerd voor de Dutch Collector Award 2015. Interview: Madelčn Essens - Foto's: Hannie van Duijnhoven |
© www.moetjekijken.nl